Welkom op het forum van startpagina!

Dit forum staat op alleen-lezen. Je kan hier informatie zoeken en oude berichten terugvinden, maar geen nieuwe berichten plaatsen.

Naar overzicht van alle forums
inspanningsfysiologie.startpagina.nl

lage hartslag na 3 dgn Alpen fietsen

  • Anonymous avatar

    Selespeed

    Beste allemaal,

    Ik ben zondag teruggekomen van een paar dagen fietsen in de Franse Alpen. Hierbij viel me op dat ik gedurende de 3e dag lang niet meer zo'n hoge hartslag haalde dan tijdens de 1e 2 dagen.

    In januari dit jaar heb ik nog een sportkeuring gedaan; max hartslag bij uitputting is 200 spm. De 1e dag in de Alpen kan ik dan ook heel goed met 180/185 fietsen en als het moet ook wel enige tijd 190. Verder wil ik niet ivm verzuring. De 2e dag idd, geen problemen.

    De 3e dag echter, en dat terwijl het naar verhouding gemakkelijke colletjes waren, kwam ik maar met moeite aan de 165 spm. Herkennen jullie dat? Is dat normaal voor een normaal getraind iemand (3500 km)? Kan me iemand deze fysiologische reactie uitleggen? Ik neem namelijk aan dat je eigen lichaam je wat tegen jezelf in bescherming neemt zo dat je kunt herstellen?

    In afwachting van.

    Groeten,

    Roy.

  • Anonymous avatar

    Bas van Beek

    Beste Roy,

    als je een paar dagen achter elkaar hard traint zonder helemaal te herstellen, dan zakt je maximale hartslag.

    Veel sporters die op trainingskamp gaan (alpen of lanzarote) doen daar meer of intensievere trainingen dan normaal in Nederland. Het lichaam hertstelt onvolledig en hierdoor zakt de maximale hartslag. Zou je dit gedurende een langere periode doorvoeren, dan raak je overtraind.

    Als de HFmax zakt, dan is het zaak om even een dag uit te rusten, als je er snel bijbent, kun je de volgende alweer veel hoger komen met je HF.

    BasSelespeed schreef:

    >

    > Beste allemaal,

    >

    > Ik ben zondag teruggekomen van een paar dagen fietsen in de

    > Franse Alpen. Hierbij viel me op dat ik gedurende de 3e dag

    > lang niet meer zo'n hoge hartslag haalde dan tijdens de 1e 2

    > dagen.

    >

    > In januari dit jaar heb ik nog een sportkeuring gedaan; max

    > hartslag bij uitputting is 200 spm. De 1e dag in de Alpen kan

    > ik dan ook heel goed met 180/185 fietsen en als het moet ook

    > wel enige tijd 190. Verder wil ik niet ivm verzuring. De 2e

    > dag idd, geen problemen.

    >

    > De 3e dag echter, en dat terwijl het naar verhouding

    > gemakkelijke colletjes waren, kwam ik maar met moeite aan de

    > 165 spm. Herkennen jullie dat? Is dat normaal voor een

    > normaal getraind iemand (3500 km)? Kan me iemand deze

    > fysiologische reactie uitleggen? Ik neem namelijk aan dat je

    > eigen lichaam je wat tegen jezelf in bescherming neemt zo dat

    > je kunt herstellen?

    >

    > In afwachting van.

    >

    > Groeten,

    > Roy.

  • Anonymous avatar

    Selespeed

    Bedankt Bas!

  • Anonymous avatar

    Ton Verheij, sportsmedicine

    Wat is het effect van (intensieve) training met overload op rust-pols, submaximale hartslag (AT), maximale hartslag en op de hartslag-variabiliteit?

    Progressieve trainingsbelasting kan leiden tot langerdurende achteruitgang in prestatievermogen. We maken onderscheid in: functional over-reaching (FOR), non-functional over-reaching (NFOR) and overtraining syndroom (OTS).

    Met FOR, wordt bedoeld een kortdurende (dagen tot weken) prestatievermindering, soms bewust gebruikt door sporters, om na rust tot supercompensatie te komen. Bij NFOR, is er, ten gevolge van te intensieve trainingen, sprake van ernstige over-reaching, die weken aanhoudt, waarbij de prestatie capaciteit verminderd is.

    Veel zeldzamer en ook weinig beschreven in de literatuur is de OTS. Door intensieve trainings overbelasting, duurt daarbij de prestatievermindering veel langer en kan het herstel maanden vergen. OTS kan met ernstige klachten van moeheid, slaapstoornissen, eetlust veranderingen gepaard gaan, maar dat hoeft niet. FOR, NFOR en OTS vormen een continuüm. Voor coaches en sporters, is het zaak te voorkomen dat FOR in NFOR of zelfs OTS overgaan en daarom is het belangrijk te zoeken naar vroege signalen zoals hartslag veranderingen.

    FOR, NFOR en OTS worden beschouwd als uitingen van een verstoorde hypothalamus-hypofyse-bijnier as. Daardoor raakt het evenwicht tussen sympaticus/parasymapicus verstoord, met gevolgen voor hartslag en HRV.

    De normale variabiliteit in rustpols bedraagt 3 slagen per minuut. De toename bij korteperiode overtraining, bedroeg 2-7 slagen per minuut. De normale variabiliteit in maximale hartslag bedraagt 4 hartslagen. De afname bij korteperiode overtraining bedraagt 3-12 slagen. De normale variabiliteit bij de submaximale intensiteit (AT) bedraagt 6-8 slagen en de afname bij langerdurende overtraining bedraagt 1-6 slagen. Zo neemt de HRV toe bij kortdurende overbelastingen. Echter ook met HRV veranderingen, is niet met zekerheid tot FOR te concluderen.

    Progressieve belasting in een korte periode veroorzaakt een geringe toename in de rust-pols, in de ratio lage/hoge hartfrequentie en leidde tot een geringe afname van de maximale hartfrequentie.

    Progressieve belasting gedurende langere tijd, heeft geen effect op de rust-pols. Wel neemt de submaximale (AT) en maximale hartslag iets af.

    Het is echter moeilijk om aan veranderingen in hartsslag bij sporters, een conclusie te verbinden, aangezien de veranderingen klein zijn en nog binnen de biologische variabiliteit passen.